Andere seizoenen in de winkels dan buiten (modedetailhandel) breekijzertje.
De hark gaat diep door retailland. Ze vallen bij bosjes, maar hoe kan het ook anders, het eigen vermogen is op door tegenvallende omzetten, de huidige consument koopt wat ze nodig heeft, de voorjaarscollectie is al vanaf december in huis en de winter komt in juni. De opruiming begint in april en in oktober. Of was het nu maart en september. De verdere verloedering ligt in eigen hand.
De banken draaien de kranen dicht, maar alleen daar waar de pijn zichtbaar is. Het aantal faillissementen stijgt enorm.
Wordt het niet eens tijd om de seizoenen buiten en binnen weer gelijk te trekken? Moet het niet gewoon permanent zijn in de aanvoer en permanent fris. Moet er niet permanent gewerkt worden aan aanvoer in de winkel en is het dan niet heel normaal dat er ook permanent moet worden weggewerkt wat niet goed verkocht werd. Is dat niet de gewoonste zaak waas de consument haar eigen keuze maakt. Weg seizoenen, weg die ouderwetse denkwijze. Weg die angst dat de buurman eerder begint met opruimen. Winkels zijn ontmoetingsplaatsen waar consumenten zich oriënteren en beslissen of de kleding daar, har aanspreekt.
Ondernemers, is dit niet een onderdeel van het nieuwe inkopen en verkopen?
You, Gerard Bloem like this
9 comments
Gerard Bloem • Beste Jan, Naar mijn mening hebben wij dezelfde denkwijze. Doe het anders, maar die iets. Niks doen is vallen in de afgrond. Want helemaal vanzelf komt het zeker niet goed. Kom in beweging is mijn motto. De bewijzen heb ik keihard in handen. Ondernemers die onlangs stappen hebben gemaakt plussen aanzienlijk. En dat in deze tijd? Ja in deze tijd.
Ook ik heb besloten weliswaar (indirect) stappen te zetten in de mode. Waarom? Mode en Woonmode liggen dicht bij elkaar, zeer dicht bij elkaar. Maak er een beleving van, een passie. Een goed voorbeeld in het Brabantse land, een dorp. Eigentijdse vlotte leuke mode die verkocht wordt met enthousiasme in een winkel samen met woonmode. Beter kun je toch niet treffen……….traffic mensen. De ondernemer riep tegen mij crisis?………….waar nou niet hier hoor! Ondernemer praat eens met de plaatselijke slijterij en maak er een wijnfeest van in uw zaak, laat verhalen vertellen. Slijter blij, ondernemer blij. Een goede wijnverkoper is in principe gepassioneerd door zijn/haar product!
Partners in Style Retailstyling, etaleren,interieurstyling • Juist, maak er een beleving van. En let ook eens op de presentatie van je producten in je etalage en winkel. Een beleving bestaat juist uit zintuiglijk geprikkeld worden.
Het combineren van producten zoals mode met woonmode of sieraden en tassen met woonmode. Het ligt inderdaad heel dicht bij elkaar en je ziet steeds minder verschillen tussen mode en woonmode qua kleur en materiaal gebruik.
Een goede, mooie en professionele presentatie levert ook traffic op, omzet en winst dat is toch wat winkeliers willen? Maar dan moet de winkelier wel willen veranderen….
Gerard Bloem • Blij dit te mogen horen van professionals!
Cor Van Laar www.modemanagement.nl • Ondernemers, is dit niet een onderdeel van het nieuwe inkopen en verkopen?
Beste Jan,
Zoals je weet denk ik daar ook zo over. Mooi discussie stuk dus.
Goed dat jij vanuit jouw positie nu dit naar voren brengt.
Jouw slotzin is voor mij dus mijn openingszin!
Jan Mulder • Waar ben ik aan begonnen?
Ik hoor en lees de meest fantastische dingen. En allemaal open deuren. Waar het probleem zit is de te veranderen werkwijze. En we weten, veranderingsprocessen zijn de moeilijkste bewegingen die we kunnen maken. Maar, zijn het niet die prachtige Friezen, willen is kunnen! Nu de ellende steeds duidelijker wordt en bedrijven stuk voor stuk het loodje leggen, nu het verstikkender wordt, nu is het dan ook de tijd om die verandering te bewerkstelligen. Maar, als we nu denken, dat dit geheel nieuw is, nee die mensen hebben het mis. De mogelijkheden bestaan al lang. Elke 14 dagen een nieuwe levering, elke maand een nieuw thema, elke maand een nieuwe prikkel, het kan al lang. Cor, het is een kwestie van budgeteren en, mogelijk net zo belangrijk, het is een tijd van met de tijd meegaan. Je assortiment aanpassen aan de wensen van de doelgroep, dat is een heel andere tak van sport. En die mix, wonen, kleding en accessoires, inderdaad het gaat om belevingen. Laten we eerlijk zijn, wij willen verdienen aan producten die voor anderen, consumenten, stukjes geluk brengen. Ook kleding kopen is, meestal, jezelf een kadootje geven. Iedereen heeft een kast vol, dus moet het bijzonder zijn om je weer lekker in te voelen.
Maar de markt heeft een immens probleem.
De oplossing zit voor een belangrijk deel in het vertrouwen van de consument in zijn of haar toekomst. Voor het andere deel zijn wij, ondernemers aan zet, er voor zorgen, dat consumenten zich prettig voelen in de door ons geboden omgevingen. Verassende assortimenten, prijswaardig zonder goedkoop of duur te willen zijn. Het kwaliteitsbesef bij consumenten is absoluut aanwezig.
Rutte kan het niet alleen met de PVDA maar of het dit moet zijn, daar zal ieder een andere mening over hebben. Een politiek leider en handelsgeest zal wel nooit worden uitgevonden maar, wie kent niet de varkenscyclus. Een typisch voorbeeld van achter de feiten aan te lopen en oplossingen te bedenken voor korte termijn en minder bewust van effecten die zich wreken op belastinginkomsten.
Maar terug naar het punt, het zijn de ondernemers die zelf het verschil moeten maken. Ijver we in traditionele werelden leven of zijn ze zich inmiddels bewust van het feit, dat er elke dag consumenten binnen kunnen komen, soms zelfs om de zoveel weken de zelfde consument. Veel ondernemers in de modewereld willen hun assortiment nog steeds na 15 augustus of 15 februari binnen laten komen en eind september ef maart gaat dan de deur dicht. Dus in 5-6 weken mag het binnen komen om dan vooral met die volle hut de rest van het seizoen proberen door te worstelen. Maar de gemiddelde leeftijd van ondernemers in de retail blijkt 45 te zijn. De 50+ markt en de 65+ markt zijn de grootste groeimarkten. Consumenten die nog steeds voorkeur aan service en een goed advies geven. Nu nog durven veranderen,
De afgelopen week was prima, zon en droog, en Pats, daar kwamen de consumenten weer de deur uit. Nu nog dwars op de opruiming koersen en rust terugbrengen in een markt die we zelf, incluis de GWB, verpest hebben.
Kunnen is willen, kan niet ligt op het kerkhof en wil niet, die ligt er naast!!
Cor Van Laar www.modemanagement.nl • Toevallig deze week weer eens met een ondernemer over de “varkenscyclus” gesproken. Een typisch voorbeeld van achter de feiten aan te lopen en oplossingen te bedenken voor korte termijn en minder bewust van effecten die zich wreken op belastinginkomsten.
Het is idd een kwestie van budgeteren en willen!
Gerard Bloem • Beste Jan en Cor, het wordt aangehaald. De 50+marktbenadering en of bewerking hoe je het ook wilt noemen wordt compleet vergeten of zeker niet genoeg op ingespeeld. De marketing bureaus richten zich op de doelgroep 29 tot 49 jaar helaas. Hier moet een verandering slag plaats gaan vinden. Hier zit (meestal) het geld.
Cor Van Laar www.modemanagement.nl • “In het midden- en premium segment zijn ouderen een
interessante doelgroep. Ze willen vaak comfortabele producten van
een goede kwaliteit. Ze zijn bereid hiervoor relatief veel geld uit te
geven.” Aldus Visie op Retail 2011!
Marcel Emmen • Beste Jan, dit soort discussie worden op linkedin Shoemail al jaren gevoerd zonder enig succes, het is trekken aan een DOOD paard. Zodra je probeert om iets groots uit te rollen / af te spreken trekt iedereen zijn keutel in. Maar om toch nog wat toe te voegen aan deze nieuwe poging het volgende
In de mode/schoenen zijn mi de volgende problemen (een hele was lijst helaas)
– een laag vertrouwen van consumenten door de huidige economie
– een veranderend bestedingspatroon / interesse van consumenten
– verandering van klimaat
– verkeerde producten op verkeerde moment in de winkel.
– internet verkoop: een verschuiving van omzet ipv extra omzet
– te vroege sale
– en te lange sale
Op sommige heb je invloed op andere niet. Aan de verandering van het klimaat kun je niks veranderen wel aan het moment waarop je wat in je winkel toont. Pas je seizoen aan. Helaas gaat dat niet zo makkelijk want op het moment dat de posters weer massaal op de ramen verschijnen willen de consumenten korting, korting en nog eens korting en zijn ze blind voor andere dingen. NL is één grote outlet village aan het worden.
Het gaat al fout bij de inkoop: leveranciers voelen de druk en hebben ook omzet nodig (begrijpelijk). Wil je als ondernemer out of the box denken dan valt ineens 50% van je vaste leveranciers af. Zitten daar top 20 leveranciers bij dan loopt je out of the box denken al in de soep.
Vervolgens komt de uitlevering. Die komt zoals het bij de leverancier binnen komt. Ontvangt de leverancier van de fabrikant als eerste slippers dan stuurt de leverancier die af. Heb je een later levertijd afgesproken krijg je ze toch eerder binnen (valuta). En ja waarom zou je die slippers dan niet in de winkel zetten als je ze toch al binnen hebt? sneeuw of geen sneeuw elk paar is er 1 toch of toch niet?
Hoe de gemiddelde consument er tegenaan kijkt: slippers terwijl er sneeuw ligt doet niet ter zaken als het maar verkoopt. Op het moment dat het echt seizoen is zijn je series ineens incompleet en sta je nee te verkopen tegen de consument die daarmee naar internet gejaagd wordt (een van de irritatie factoren van gewone winkels: je maat niet op voorraad) daarbij is de ondernemer die slipper na zoveel weken in de winkel gezien te hebben ook wel beu en denkt waarom gaat die slipper niet: dus opruimen die hap en wel nog voordat het echte zomerweer is geweest.
De sale periode is tegenwoordig 55% of meer van de tijd het straat/winkel beeld in NL. De gewone collecties krijgen daardoor amper een kans van slagen. Bij minder consumenten in winkelstraten en winkels heb je langer nodig om iets te laten scoren. iedere twee weken iets nieuws in de winkel is een leuke gedachte maar werkt niet in de huidige NL’se mark daarvoor moet eerst alles op de schop. Te beginnen met de sale periode. die moet later en korter worden, leveranciers moeten bewuster omgaan met uitlevering van seizoens- gebonden artikelen. Niet denken oh het staat er dus afsturen die hap maar kijken naar het seizoen. Het voorjaar/zomer seizoen begint misschien voor de ouderwetse lev/winkelier in december maar voor steeds meer consumenten pas in maart.
Als voorbeeld eerder haalde ik slippers aan. Slippers kun je verkopen tot eind augustus echter als die slippers in dec al in je winkel liggen ben je ze eind maart stront beu als winkelier en zo denkt de consument er ook over.
Lees ook de afstudeer scriptie van Daniek van Son & Joyce Hol
European Fashion Business School
TMO
Citaat:
‘Mid season sale’, verbouwingskorting en zelfs opheffingsuitverkoop, het hele jaar door zien wij ze in de winkelstraten.
Tegenwoordig hoeven wij helemaal niet meer te wachten op de grote winter sale, want er is ook een grote lente, zomer en herfst sale. Voor de consument is dit misschien wel ideaal,
maar is dit voor de retailers ook het geval? Daarnaast lijkt het toch altijd zo te zijn, wanneer jij die
ene geweldige jas vindt, dat jouw maat er niet meer tussen hangt? Hoe kunnen deze twee
tegengestelden dan toch beiden in dezelfde winkel voorkomen?”
https://www.modemanagement.nl/niet-solo-maar-samen-het-voorraadprobleem-oplossen/
Dick Wieringa • Inderdaad, “Willen is kunnen”.
Uitvluchten te over, maar het begint en eindigt allemaal bij de retailer zelf.
Verander je denkwijze. Houd niet vast aan het vertrouwde, maar verdiep je in het huidige gedrag van de consument.
Het hele jaar door afgeprijsd aanbieden van slechtlopende artikelen in je collectie is ook mogelijk zonder rotzooi in je winkel en schreeuwerige “SALE” of “UITVERKOOP” biljetten op je etalage. Artikelen die vanwege prijsstelling of door een andere oorzaak niet verkocht worden kun je ook gedurende het seizoen afprijzen en gewoon tussen je normale collectie presenteren. Als je dat een tijdje volhoudt went de klant hier al snel aan en kun je weer terug naar een ouderwetse uitverkoop aan het einde van het meteorologische seizoen. Je prijst dan pas sterk af wanneer de behoefte afneemt, niet wanneer de vraag afneemt. Het steeds vroeger afnemen van de vraag hebben we namelijk met zijn alleen zelf in de hand gewerkt door steeds vroeger af te prijzen. Hierdoor neemt de vraag steeds vroeger af. De consument verwacht immers binnenkort de opruiming en weigert daarom nog het volle pond te betalen. Het klassieke kip- en ei verhaal waardoor we in een neerwaartse spiraal zijn beland.
Doorbreken van deze spiraal is niet alleen mogelijk, maar ook makkelijk. BEGIN ZELF! Anderen zullen zeker volgen omdat de hele branche dit probleem spuugzat is, maar iedereen op de ander wacht uit angst omzet te verliezen als hij de eerste is die hiermee begint.
Marcel Emmen • @Dick, je zegt: het begint allemaal bij de retailer zelf. Helaas ben ik het daarmee niet met je eens. Het begint bij de inkoop en levering en dan pas de retailer. De retailer is de laatste schakel naar de consument. Daarvoor (lees ook mijn vorige bericht) gaat al van alles mis. Als je het alleen over laat aan de retailer zelf ben je over 10 jaar nog bezig tenzij door de huidige malaise er zoveel om vallen dat het probleem zich zo oplost. Begin zelf is makkelijker gezegd dan je denkt. Ik doe het al jaren maar moet helaas concluderen dat het steeds moeilijker wordt vol te houden. De consument vind het wel in orde wie het goedkoopst is en wie het eerst is is bij vele koopman en de euro kan helaas maar 1 keer uitgegeven worden. Eenmaal bij een ander komt ie niet meer in jouw portemonnee zeker niet in deze tijd.
Jan Mulder • Toen ik mijn punt dit traject toevertrouwde vroeg ik me eigenlijk al af, waar is het einde.
geweldige reacties, kan niet anders zeggen.
ik lees tussen de regels de schreeuw, JAAAAAAAAAAAA maar hoe beginnen we.
moeten de leveranciers anders leveren, moeten de ondernemers anders kopen, moeten de consumenten anders geprikkeld worden.
al weer veel jaren geleden is het, dat er mantelbeurzen werden opgestart, vroegere leveringen. doe kwamen uit het verre oosten en die werden vroeg geleverd. zo kreeg iedereen het voordeel van de prijs binnen de keten. Was dat zo? of hielden de winkeliers de mooie voorraden die ze keurig op tijd moesten betalen. Toe de mantelsector minder werd, werden de cordinates vroeger geleverd onder aanvoering van systeemleveranciers. Baltrik, Gehring en noem ze maar op. het liep goed want er kwam iets nieuws in de markt en in de winkel. we kregen de smaak te pakken. Igedo werd CPD, CPD werd,,,,,, de versnippering.
In 1976 had je Igedo I en II en ook nog München.
De Igedo verdween en we kregen de CPD, maar die was een stuk vroeger. We zaten in tijden van hoogconjunctuur en konden van alles verkopen. de consument was gretig en het kon niet op.
natuurlijk hadden we ook moeilijker tijden, maar, nog nooit zo beroerd als nu als ik mijn klanten goed beluister.
Het gaat steeds moeilijker, er is steeds meer keus, de m2 winkelvloeroppervlakte neemt toe en het aantal zelfstandigen neemt af. RaRa.
Als ondernemers, winkeliers het slecht hebben is het logisch, dat die pijn een etage lager, bij de leveranciers terecht komt. Er wordt daar gezocht naar oplossingen, dus gaan de leveranciers zelf winkelen. Weber, TomTaylor, en wij zijn geen uitzondering.
Maar, de consument veranderd ook, wordt intelligenter, kent soms meer van de modeontwikkelingen dan menig ondernemer zelf. Detailhandel is het niveau hobbyisme al lang ontgroeid. Het is een topsport en de doping lijkt afprijzing.
Niet creativiteit, niet samenwerking, niet feedback binnen de keten. natuurlijk, hier en daar een beetje.
We zijn allemaal in de markt bezig op onze eigen wijze (eigenwijs is des ondernemers).
alleen als er binnen de keten samenwerkingen ontstaan kunnen de leveranciers en de retailers de ontwikkelingen op een professionele wijze volgen. wat is de wens van de consument, wanneer moet wat geleverd worden (is iets anders dan wanneer ga ik leveren wat ik toevallig in huis heb), De professionaliteit van de branche wordt sterk afhankelijk van de samenwerking. alleen dan ontstaat er kwaliteit in leveren en kan de ondernemer doen waar hij goed in is, creativiteit, fingerspitzengefühl, ruiken wat er speelt en, rendement draaien.
En als we daar dan allemaal voor durven gaan, is het niet zo moeilijk de klok weer in de juiste snelheid te zetten. het zal wel even tijd vergen om iedereen weer zover te krijgen.
Consumenten kopen bij winkeliers omdat zij er voordeel kunnen halen, service, assortiment, beschikbaarheid, sociaal, kwaliteit en vertrouwen in het DNA van de voorkeurswinkel. is dat er allemaal niet, dan is het web geen slechte keus.
Het zijn de consumenten die de dienst uitmaken, het zijn de winkeliers die die vragen moeten terugkoppelen aan hun leveranciers en het zijn die leveranciers die daar dan maar een oplossing voor moeten bedenken. En als je je leverancier deelgenoot maakt van je informatie, als je bereid bent die informatie te delen, dan zorg je voor snelheid in de verandering. en dan is die nieuwsgierige leverancier plots je beste vriend, want er is weer wat te halen, voor beide!